DagMAr LunD

TeXTs

Je wilde naar de maan
Om met maanzaad terug te komen
en van die warme gloeiende bollen te zaaien in de aarde
En dat je ze kon oogsten
Als die maan daar in de hoogte
je in het donker liet staan

Maan zaaien

Klapzoen

We vlogen je voorbij
Jij verstopt in wolkenvelden
Onzichtbaar, voortbewegend
Met een schuchtere houding
Sleep je je lichaam met je mee
Tot je valt
en je gedachten alleen nog maar daar boven zijn

Als je valt

Hoe jouw wang zo zacht tegen die van mij en dan het gevoel van sterke drank dat door mijn lichaam vloeit
Alsof ik elf hoog naar beneden keek en dat de angst in mijn keel schoot
De gedachte dat ik niet wilde springen dus we zwommen in de zee, dichtbij het zomerhuisje van je ouders, die geen woord tegen mij zeiden
Waar de kwal mijn enkel raakte en zijn tentakels een web vormden in mijn hoofd
Ik neem een hap lucht en duik onder om de geur van ochtendadem te vermijden en jou niet te inhaleren
Wij samen in het gras, op een veld ergens in het midden van de stad, we zijn de weg kwijt geraakt door onze miscommunicatie
Uren zoeken naar die gestolen fiets waarbij je achterop sprong en we nooit vooruit kwamen want de band was leeggelopen
Je armen om mij heen gedrukt, ze persen me samen en zachtjes begin je te grinniken
En naar huis lopen in de neervallende druppels, verzuipen zonder dat het licht wordt
Ik draai met een gekraak de deur open en haal jouw sleutel van de bos
Herinner me, ik vergeet dat je het allemaal mag hebben
Al het gezanik, gejouw en gezeur om wie we samen zouden zijn en alle verwachtingen zijn kapot
Te drastisch en ik was jouw anticlimax waarvan je zo veel meer had verwacht, maar dat is een understatment
En het is niet aan jou zeg ik je
De voetstappen die tergend voorbijkomen, ze luisteren naar ons geschreeuw
Ik sus je stil, wees eens stil, je vult mijn oren met verdoving
Geblust loop ik dagenlang pure alcohol in mijn mik te gooien
De kat, onze kat, miauwt en sluipt tot hij een prooi in zicht heeft
Gevangen heeft hij een klein vogeltje vol onbegrip
Ik rek mij vermoeid uit
En toch ga je maar niet weg en je weet wat ik bedoel, want je begrijpt wat ik me herinner en ik vergeet je.

Vergeet me, ik herinner

Want je was al zo oud
Je merkte het verschil tussen ons zei je
Jij had andere ideeën
Ik had het idee dat jij je meer voelde dan mij
Jij had het idee dat ik meer voelde voor jou dan jij voor mij
Je was te wild
Als we seks hadden kon je het de volgende dag niet meer herinneren, want je had de avond ervoor veels te veel gezopen
Maar mijn mond was kapot gebeten en je had me lopen wurgen
Ik had zelfs striemen op mijn keel en kon het gedetailleerd na vertellen
Je ontnam me niet letterlijk de adem, want je was dus niet zo mooi
Dure woorden gebruikte je in willekeurige zinnen
Maar als je mij een berichtje typte kon de “n” er bij woorden als chillen wel vanaf
En je vroeg me wanneer ik dan weer wilde chille
Je zou ook naar ’t Rietveld gaan
Dat vertelde je aan iedereen die het maar wilde horen
Mijn kunst heb ik je nooit laten zien, want je vroeg er ook niet om
Terwijl jij vertelde dat je nog niet helemaal je artistieke draai had gevonden
Op een boot in de Amsterdamse grachten
In het wit was je gekleed met een roze slinger om je nek
Riep je dat je jarig was naar iedereen die het maar wilde horen
Drieëntwintig was je die dag
Je vroeg of ik het snapte
Ja, knikte ik en gaf je nog een zoen
En dacht in mijn hoofd
Dat ik je daarna nooit maar dan ook nooit meer hoefde te zien

Jij met je stoere praat

Ze staat buiten
Sigaret in haar hand
Ze zegt dat het de laatste is
Ik moet lachen en geloof haar niet
We lopen over het perron voor haar trein
Het is over twaalven en een trein rijdt net weg
Ze zegt dat het de laatste is
Ik weet dat ze liegt, maar ik wil haar geloven
Even later zitten we bij de snackbar samen over een late night snack gebogen
En ik eet haar laatste frietje op
Ze vind me niet te geloven
Nog wat later en ze ligt bij mij in bed
Deken om haar heen gewikkeld
Ze zegt dat het de laatste keer is en dat ik haar wel moet geloven

Ongelofelijke nacht

Maar toen ik in mijn handen klapte gebeurde er helemaal niets